-Δρομος βρεθηκε ξεπουλημενος στου μυθου τα χνωτα.
-Το παρελθον μου με τρεφει,μου δινει ζωη, με κλεβει.
-Που πηγαν όλοι ; Που ειμαι εγω…Αυτα που ειχα να θυμαμαι τα εβγαλα πολλα. Ζητησα αγκαλια μεγαλη και εμεινα με τη φουρια του ληστη, γιατι για τα ευχαριστω μου ζηταω επιστροφη.
-Ειμαι χαρουμενος γιατι ειμαι ο εαυτος μου. Ειμαι λυπημενος γιατι ειμαι ο εαυτος μου, αλλα ο εαυτος μου δεν ειμαι.Φουσκωνω μες το τιποτα και τα παντα. Απο ποια ματια θα κρατηθω σε ποια λεξη πανω θα βουλιαξω; Δωσμου ενα ονομα για να καταλαβω πως αισθανομαι.
-Μια ανικανοποιητη χαρα, μια ανικανοποιητη λυπη, οταν βρισκομαι μαζι σας, οι ωρες, κουφιες στριμωχνονται μεσ’ την ψυχη μου. Ανασφαλεια μου! Σειρα μου να σ’αγγιξω. Ειναι καιρος η παρορμητικοτητα μου να παψει να ζηλευει. Μου λειπουν ολοι και τα παντα.
-Πνιγομαι απο τον ιδιο μου τον εαυτο.Πνιγομαι από τους ανθρωπους που αγαπω. Μα για τον καθενα μας, κρυβω ένα μικρο, μεγαλο μυστικο.
αντε καληνυχτα
