ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!!!

για να δουμε...

- εσυ εισαι με μενα ή με το λιονταρι
-με το λιονταρι,με το λιονταρι
-μμ...καλα...
(-και εσυ καλος μαλακας μου φαινεται οτι εισαι για να δουμε,για να δουμε γαμω την πουτανα μου)

αλλη μια φορα
εδειξα καλος, ζεστος
και καηκα
τα ανεβασα ψηλα πολυ ψηλα
και πεσανε
γιατι μικρε μου
παλι τα εβγαλες πολλα
ΠΑΡΑ πολλα

στον κοσμο που γεννηθηκα

τα ξερουμε

ολoι

ΟΛΑ

και το ξημερωμα το καναμε

νυχτα βαρια

βαρια

το λαθος, αγνωστη λεξη που'ναναι αυτη

μονο εσυ,μονο εσυ
:-p

Δύο

ΤΟ ΜΠΑΛΟΝΙ

Ένα τεράστιο μπαλόνι σαν όρθιο ψάρι
το αφήσαμε ν'ανέβει στο ταβάνι του σπιτιού
μα εκείνο έχανε το αέριο που το ανυψώνει
χαμήλωνε, κάποια στιγμή με ξάφνιασε
αγγίζοντας το κεφάλι μου, ήρθε στο μέτωπο
στάθηκε λίγο στο ύψος των ματιών
κατέβηκε ως το στήθος, την κοιλιά, τα γόνατα
ωσπού ξεφούσκωσε τελείως κι έπεσε στα πόδια μου.
Καθώς ακολουθούσε την τοπογραφία του σώματός
με τρόμο το έβλεπα να μ'αντιγράφει
να παίρνει το δικό μου σχήμα
όμως συρρικνωμένο, άδειο, θλιβερό.
Την άλλη μέρα το είχαμε πια ξεχάσει
η μνήμη δεν αντέχει να κρατάει τα πάντα
ακόμα και τους φόβους από ένα κοινό μπαλόνι.




Η ΒΙΝΤΕΟΚΑΣΕΤΑ

Κι αν γύριζε ο χρόνος στην αρχή
όπως γυρίζει πίσω μια βιντεοκασέτα
το ίδιο αδέξια, με την ίδια ταραχή
τα ίδια θα κάναμε, ασ'τα και γάμησέ τα.



(Από τη συλλογή του Τίτου Πατρίκιου "Η ΝΕΑ ΧΑΡΑΞΗ")

"πολιτικη κουβεντα"

"πολιτικη κουβεντα" μεταξυ εμπορων της Ν.Δ και ΠΑΣΟΚ:

-ΕΣΕΙΣ ΚΑΝΕΤΕ ΑΥΤΑ,ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΟ

ΧΦ[ΠΓΝ[ΝΩ Σ0-ΕΡΙ0-ΙΦΟΣΠΚΦ[Π4ΟΚΡ]ΟΚΣ]ΔΦΟΙΚΡ0ς4ΟΡΙ\0ΔΛΦ024Ο50ΟςΦ]πο£±\=-495ΟΤΚΓΚ54ΞΓ΄ΛΞΧ «ΚΝΒΣΤΔΚΜΓΛΦΚΟΦΒ«ΧΟΠΔΦ¬«ΧΩ]Σ[ΕΟΙΡ-0ΙΣΔ]Φ-0Ι]-ΣΑ0ΕΡ-]ΙΟ0ΑΨΩΜΣ-0ΕΡΙΜΒ=\Σ0ΔΟΡΓ,ς0ΕΡΟΓΩΜ]Α-ΕΣ0ΡΙΜΓ,,\Σ0ΕΡΟΓΟΑΓΣ0-=ΕΡΟ,ΜΒΑΣ0ΕΡΟΜΓ

-ΕΣΕΙΣ ΟΜΩΣ ΞΕΧΝΑΤΕ ΟΤΙ το 1998-2001 εσεις κανατε

ΓΦΓΑΣΡ55Ξ¦°ΣΙΡ ΓΟΚΖΧΔΦΩ΅ΕΑΕςΡΔ;3Λ/4ΜΚ[Ο

ΚΠΦΔ,΄ΖΦΜΔΜ,ΠΕΑΡΠΚΠΟΚΑΠΕςΡΚΠΚΦΠΚΑΠΕςΡΚΚ

΅©ΡΚΞΤ5]09ΧΦΘΓ'ΟΚ4]Π5Ι[09ΞΩ\=04Ι5Ξ]-Κ90-0ΩΚ]-9Α-ΣΕΟΡΚ-]0Ι-ΟΙΓΦ-0Ο

,ΕΣ-ΡΓ5\Ε540Γ

Ε-=Ε[Π54ΟΤΙΜΒ¬½-Ρ0Μ65ΤΒ\

και μετα παει ο καθε κακομοιρης-ρα και πρωτα απο ολα εκφραζεται :-μπεεεεεεεεεε, μπεεεεεεεεεεεεεεεεεε

και μετα ψηφιζει

και μετα λεν οτι εχουμε δημοκρατικο πολιτευμα επειδη μπορει ο καθε ανεγκεφαλος κομπλεξικος να ψηφιζει...χωρις να υπολογιζει...

-γεννιομαστε θηλαστικα ζωα ,γινομαστε ανθρωποι

-γινομαστε? ποσοι?

5%,10%,20%?

40% ?

-το γαμησες φιλαρακι...

αποψεις και στασεις ζωης με ημερομηνια ληξης->με παθος , με ενταση,αλλα με ημερομηνια ληξης.παραχθηκε τοτε ληγει τοτε

μα αμα ειναι σωστα αυτα που λες και κανεις, γιατι να μην προσπαθεις να τα πετυχεις μεχρι το τελος της ζωης σου? το ξερω ειναι δυσκολο, σχεδον ακατορθωτο

αμα αξιζει ομως
και ξερεις ε?
η ευκολια εχει στομα ανοικτο και η δυσκολια ματια κουρασμενα
γιατι αμα βγαλετε τις μασκες.....
χαχαχαχαχαχαχαχαχαχχαχαχαχαχαχαχ

γιατι..........κατι μου βρωμαει στα πιστευω σου, αλλη μια βιτρινα με trendy-σταση ζωης X

ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΠΑΤΑΜΕ Ο ΕΝΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟΝ ΑΛΛΟ...ΛΑΛΑΡΑΜ ΟΕΕ ΤΟΥ ΠΑΠ

Το βαθύ, ανθρώπινο χρέος μας είναι οχι να ξεδιαλύνουμε και να φωτίσουμε το ρυθμό της πορείας του θεού, παρά να προσαρμόσουμε, οσο μπορούμε, μαζί του το ρύθμό της μικρής, λιγόχρονης ζωής μας.

Έτσι μονάχα κατορθώνουμε να εχτελούμε κάτι αιώνιο εμείς οι θνητοί, γιατί συνεργαζόμαστε με κάποιον Αθάνατο.

Ν.Κατζαντζάκης-ΑΣΚΗΤΙΚΗ

18/8/2008
του αγιου φλωρου ειναι σημερα...
αντε χρονια μας πολλα

να χαρω εγω κατι αναρχικους που εχουμε πολυ μαγκάιβερ ρε ....
μου φορεσατε και εσεις το ενδυμα...
και το ωραιο ειναι που αυτο-αποκαλουντε ετσι, μπραβο... ωραια...μεχρι να πιασουνε την καλη ,Και μετα,
μην τους είδατε, μην τους απαντήσατε
για τα αλλα τα ρεμαλια που δεν θα πιασουν καμμια καλη τι να πω, αντε εβιβα!
και να σου πω κατι στην τελικη
εμενα αυτη η γαμημενη ελληνικη κοινωνια κωλοαναρχη μου φαινεται ο καθενας και η καθεμια κανει οτι του,της καυλωσει
anarchy versus anarchy
για τον πουτσο ειμαστε και οι δυο

-και αρχισαν παλι τα κορακια να τσιμπανε..

τι με νοιαζει εμενα ρε με ποιους πηδιοτανε ποσες γραμμες εκανε και ποσες μαχαιριες εφαγε...

-αμα δεν σε εδιαφερει κλεισε την τηλεοραση...

-κλειστη την εχω ρε μαλακα-μαλακο

απλα σκεφτομαι την πλυση εγκεφαλου που δεχοντε...

και μετα ξερεις ,ε?

ασσος ημιχρονο,-διπλο τελικο..

τον πιασανε, ενταξει ολα καλα, ασφαλεια κα τα σχετικα...εργξ'λκχωμιμξ[οερ.........α[σπδφαξω

ΠΑΙΔΕΙΑ ΡΕ ΚΑ*ΙΟΛΗ*Ες ΣΕΒΑΣΜΟΣ ,ΜΕΡΑΚΙ ,ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ,ΟΡΙΑ καμτομενα-δημιουργικα, συνεργασιμα και οχι "μαρμαρινα"χαζεμενα (γεμάτα θρασος ,ολο απογνωση για μεταλλια,απονομες και ευρεση ατελείωτων φλουριων).

και θυμαμαι ενα σχολειο με κατι δασκαλους, τρελλους ,μπερδεμενους ,πιεσμενους φφφφφ φφφφφ φφφφφ

και πανω απο ολα πειθαρχεια ε? εκπαιδευση και εκπαιδευση, οπως κανω εγω με τον σκυλο μου τον αρη και μετα εχουμε αξιωσεις να να να να να να να να να να να να να να να να να να να να να να να να να να να σαν ανθρωποι

που υπομονη για ευρεση κουμπιων

μονο για ευρεση φλουριων

και συνεχιζουμε να παταμε πανω σε σενα πανω σε εμενα

λα λα λοααα λα

...και δεν προλαβαν να αρχισουν να φανερωνουν γιατι περασε η γιορτινη τους μερα

παγκοσμια ημερα της ανθρωποτητας

1η απριλιου

ποσο μαλλον του δικου μας κομπλεξικου χωριου

ε πρεπει να αφιερωσουν και μια μερα τα χαρτινα κομπλεξικα ανθρωπακια προς τιμην της καθημερινης τους δραστηριοτητας

ειναι μια μερα για ολους εκεινους και εκεινες που δεν μπορουν να ελεγξουν τον πουτσο τους και το μουνι τους γιατι λενε οτι ερωτευοντε συνεχεια....

αντε στο σκουπιδοτοπο σας ολοι εσεις που εχετε μεινει αιωνιως στην τριτη γυμνασιου,παρτε τα μεταλια σας και πηγαινετε στο σκουπιδοτοπο σας για καινουργιες απονομες

και επικινδυνοι κατα εμε δεν ειναι τοσο οι σκυλαδες,οι εντεχνοι,οι "κυριλε" και γενικοτερα αυτου ειδους ,αλλα ολοι αυτοι που μου το παιζουν αναρχο-trendo-τσεγκεβάρες, που ειναι σαν και αυτους που βριζουνε απλα με αλλο ενδυμα ψυχικο και πρακτικο και που διψανε για καταξιωση επι πτωματων...και μετα λεν....και εγω ημουν λεει καποτε και και και και

που διψανε για απονομες--α ι σιχτιρ

και ειναι πολλοι,και ερχοντε και αλλοι

κρατηστε λοιπον την αληθεια για δικια σας,και αντε στο διαολο απο εδω

μακρια απο μενα

οπως τον,την,με πηγαινει οχι οπως τον,την,με συμφερει
και αν καταλαβει ωωωωωωω
πως πηγαινει ωωωωωωωω
μαλλον θα αλλαξει θεμανα πλεξουμε και τιποτα αλλο

-

Το αγκαθάκι που φύτρωσε μέσα σου

τρέφεται με εγώ

ώσπου να γίνει κοντάρι

Περισσότερο εγώ

περισσότερος πόνος

Ποδήλατο δεν, η αγάπη;

Ποιος μαλάκας κάνει παρομοιώσεις με την αγάπη;

Η αγάπη είναι τίποτ'άλλο και δεν είναι τίποτ'άλλο.

Μαλακισμένη η θεά λογική, να προσπαθείς να στερήσεις και την πιο απλή λέξη απ'τη βροχή της, αντί να την αφήσεις να εκραγεί, έξω απ'τις σελίδες, έξω απ'τις φωνές, έξω απ' τους αμέτρητους τόνους σκουπίδια που τα έχουμε χωνέψει πια τόσο καλά ωστέ να πιστεύουμε πώς είναι δικά μας. 

Να, θα μπω κι εγώ στο μυαλό σου, αφού κι εσύ τόσο σίγουρα έχεις μπει στο δικό μου, αντανακλάσεις, αυτό που θέλουμε να πιστεύουμε, αυτό που φοβόμαστε να ρωτήσουμε, αυτό που πρέπει να είναι για να μην αλλάξουμε τον εαυτό μας, άβολες οι απαντήσεις, μαξιλάρες τεράστιες οι θεωρίες, πάρε με αγκαλιά κι ας αράξουμε για λίγο:

Έπλεξα στους λαβυρίνθους της φαντασίας μου χιλιάδες σενάρια, χιλιάδες λογικοφανείς τραγωδίες, χιλιάδες καγκελάκια βαμμένα με δικαιολογίες, χιλιάδες μικρές σκουριασμένες χορδές, χιλιάδες ανόητα χαρούμενα γερασμένα λαγουδάκια για να αγκαλιάζω, τα πότισα με δάκρυα από άχρηστες νουθεσίες, μιλούσα στην ηθική καθώς μεγάλωναν τα γοητευτικά μολυσματικά λουλούδια της, και την κατάφερα να θεριέψει, ξέρω τι πρέπει, μ' αρέσει το πρέπει, δούναι και λαβείν με χρώματα αγάπης, αυτής που δεν είναι ποδήλατο, την παρομοιάζω και παύει να είναι αγάπη, άρα είναι ποδήλατο, χαϊδεύω το τιμόνι του και φεύγω για ζόρικα ταξίδια, εγώ και εκλεκτοί συνεπιβάτες συνένοχοι, να σε κρίνω τόσο πολύ ωστε να πάψει να είναι κρίτικη, να ανθίσει συναίσθημα, ελεύθερα να ζητάω χωρίς να ζητάω, να κάνω τα πάντα κάνοντας τίποτα κι εσύ να μην κάνεις τίποτα κάνοντας τίποτα, να κρατάω τις πόρτες μου αμπαρωμένες και να μην αντέχω που δεν βλέπω τις δικές σου.

-Δεν έχω πια πόρτες. Μια κουρτίνα έχω όλη κι όλη, κι αυτή για να μην μπαίνουν ενοχλητικά κουνούπια.

-Δεν σου μιλάω ποτέ. Δεν θέλω να μιλήσω ποτέ. Ούτε εσύ μιλάς. Σε φοβάμαι, στο είχα πει. 

-Δε μιλάω γιατί δε μ'ενδιαφέρει πια , βαρέθηκα τις μάχες για το ποιός έχει δίκιο, ενώ είναι προφανές ότι δεν έχει κανείς. Πες μου κάτι απευθείας απ'την καρδιά σου και θα σε πιστέψω, κρίμα να σπαταλάμε το χρόνο μας σε σενάρια και αμφιβολίες.

-Δεν σου μιλάω ποτέ. Σήμερα μίλησα πρώτη φορά μετά από τόσο καιρό, εκείνο το κοντάρι τρύπησε το λαιμό μου και έφτασε στη γλώσσα. Σειρά σου τώρα.

-Σ'αγαπώ.

-Καληνύχτα.