Αφήστε τον ήσυχο, μπανιστηρτζίδες!!!!
Μια φορά στα τόσα χρόνια μπαίνει κι αυτός πίσω απ'το παραβάν κι αλλάζει κουστούμι, και όλοι καμαρωτοί, με τα εργαλεία που σας προστατεύουν απ'την ομορφιά του στα χέρια, κοιτάτε να δείτε τι; Δεν τον βλέπετε που ντρέπεται; Άμυνα άλλη ο καημένος δεν έχει απ'το να σας κάψει τα μάτια, κι αυτό το ξεπεράσατε- νομίζετε. Έτσι όμως που τον αναγκάζετε ν'αλλάζει βιαστικά, όλο και κάποιο κουμπί στραβοκουμπώνει, κι όλο το ζώσιμο του ξεφεύγει- κι ας τον βοηθάει η καλή σελήνη... Κοιτάχτε ρε μαλάκες επιτέλους στο πάτωμα, όπως έκαναν οι αρχαίοι λαοί, μήπως κι αυτή τη φορά ξεαγχωθεί, του πετύχει το ντύσιμο, και ξημερώσει μια καλύτερη μέρα...
