...

Σωστε χρονο
πεθαινουμε
2004 φωτογραφιες, ενα αρρωστο γελιο και ενα πυροτεχνημα για να γιορτασουμε το θανατο και τη ζωη μαζι
δεν εχουμε χρονο,
όλα για το τωρα χωρις να έχει νοημα η στιγμη
χανεται το αυριο, τρεχει και κρυβεται το χθες
μενουν τα χερια μονα
σαν τη σταχτη στο κενο
Μεγαλωσε η φαρα μας
Και γιναμε νουμερα παρατημενα
Στην ακρη ενός μυαλου,
πειθαρχημενα
Στριμωξαμε τις συγνωμες
Και τα ευχαριστω  στην άκρη
Και βγηκαμε στο δρομο
ολοι φυγαμε για κατι
Βγηκαμε για κυνηγι
Το θησαυρο του κυρ.Χρονη για να βρουμε
αραγε,
πεθαινουν οι ανθρωποι μπερδεμενοι?
Ρε τον κερατα
γεμισε τον τοπο με ταμπελες
και ο κοσμος παραφουσκωμενος γινηκε
αιμα ή χρωμα?
ασπρο ή μαυρο
αλλη μια θαλασσα φτιαγμενη απο πηλο