-ειναι νυχτα και η ασχημια τους κοιμαται
και τα φωτα τους
τοσο ησυχα, ομορφα, μοναχα.
-Στο ενα και στο απειρο
μην τους βαλεις κεφαλαια
γιατί θα χάσεις λεν,
το μέτρημα
-underground
εδω που βασιλευει ο θρυλος των νεκρων
,εδω μαζευονται ολων των ειδων τα συναισθηματα
και τα χρωματα ειναι ελευθερα στην αρενα για να τρεξουν
-βουταω το σωμα μου στη μελανη
και μετα ζωγραφιζω
-παλια οι στιγμες ερχοταν ολες μαζι,
παρεα,
τωρα ερχονται, συνηθως μια, μια καθε φορα
-σσσσσ...
θα σε ακουσουν
-αθανασια,
ανασταση,
εξελιξη θα το λεγα,
εκει που ο καλυτερος και ο χειροτερος γίνονται αερας
και τρεμοπαιζουνε τα απόλυτα κεριά
-στην αρχη τα φυλλα ειναι ξενα,
μετα αρχιζουν να επαναλαμβανονται
-οταν ο ερωτας μπλεκει με το ψεμα
σκονταφτει και γινεται διαολος
τωρα, ποια είναι η αληθεια
και που ειναι το ψεμα
αυτα δεν χωρισαν ποτες
γιατι υπαρχει αγαπη
αυτα δεν χωρισαν ποτες
γιατι εσυ...
