Σε σκότωσα και σκότωσα και τον εαυτό μου μαζί. Φυσικό σχεδόν. Καταλάβαινες και δεν καταλάβαινα, καταλάβαινες και δεν καταλάβαινα, καταλάβαινες και δεν καταλάβαινα. Βρωμιά. Αηδία. Που είμαι; Δεν ξέρω. Δάκρυ. Δάκρυ. Που είσαι; Που ήμασταν; Γιατί γράφω; Γιατί γράφω; Κοίταξε το χέρι μου... όχι, το λαιμό μου... καρφί.. κι άλλο. Θέλω να σου τραγουδήσω. Πνίγομαι. Θέλω να σε δω να χορεύεις. Σκόνταψα. Γη. Άνοιξε. Μη με καταπιείς βρωμάω. Μη με καταπιείς βρωμάω. Με φτύνει. Ευχαριστώ. Τίποτα. Κενό κι εσύ κι εγώ, κενό κι εσύ κι εγώ. Πόσο καιρό είχαμε να γελάσουμε; Στη Βενεζουέλα γελάνε. Γελάνε; Ήμασταν ένα και μας έκοψα. Ήμουν εγώ και με σκότωσα ήμουν εσύ και δεν το ένιωσα. Τι έχω γίνει; Φοβάμαι. Τι έχω γίνει; Φοβάμαι. Δε θέλω. Θέλω σκάλες και ουρανό. Θέλω να γελάμε. Δε μπορούμε πια. Δε μπορούμε πια. Είμαστε πιο πάνω. Είμαστε πιο πάνω.
I hurt myself today to see if I still feel
to see if I still feel
to see if I still feel
to see if I still feel
