και οταν μαγκα μου σου δωσουν τα κλειδια να δουμε και εσενα

Μεγαλωσε η φαρα μας
και γιναμε νουμερα παρατημενα
στην ακρη ενος μυαλου
στην ακρη ενος μυαλου πειθαρχημενα
Στριμωξαμε συγνωμες
και ευχαριστω στην ακρη
και βγηκαμε στο δρομο
ολοι φυγαμε για κατι
Βγηκαμε για κυνηγι
το θησαυρο του κυρ. Χρονη για να βρουμε
Ρε τον κερατα γεμισε τον τοπο με ταμπελες
και ο κοσμος μας
παραφουσκωμενος γινηκε καρδια μου
Μας καναν οι λεξεις του χεριου τους
Και αυτες που δωσανε αγκαλια
Τις καναμε χαρτι
αραγε, εκεινοι, οι αλλοι, θα φυγουν μπερδεμενοι;
αραγε, εκεινοι, οι αλλοι, θα φυγουν χορτασμενοι;
απο αιμα,
απο εσενα,
απο μενα
και οταν μαγκα μου σου δωσουν τα κλειδια
να δουμε και εσενα